VİETNAM GAZİSİ

Anne-baba,san francisco'dayım.. artık eve dönüyorum,ama sizden birşey rica ediyorum; yanımda bir arkadaşımı da getiriyorum..Memnuniyetle oğlum,onunla bizde tanışmak isteriz;fakat bilmeniz gereken bir şey var..
O,savaşta ağır yaralandı..bir mayına bastı ve bir kolunu bir ayağını kaybetti..
Onun şimdi gideceği hiç bir yeri yok..bu yüzden gelip bizde kalmasını istiyorum..
'Bunu duyduğumuza üzüldük oğlum.Belki elbirliğiyle onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz..
hayır anne,baba.. lütfen.. onun bizimle yaşamasını istiyorum...Oğlun dede babası..
sen,bizden ne istediğini bilmiyorsun..
Onun gibi bir özürlü bize korkunç bir yük olur.Bizim kendimize ait bir hayatımız var ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza-
engel olmasına izin veremeyiz..Bence hemen bu arkadaşını unutup eve dönmelisin.
kendi başının çaresine bakacaktır.. Oğul o anda telefonu kapattı. ve ailesi ondan,birkaç güm sonra,San Francisco-
polisinden bir telefon gelimceye kadar haber alamadı.. Oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrenir öğrenmez,
hemen san francisco'ya uçtular ve bu olayın kaza değil intihar olduğuna inanan polisler tarafından,cesedi tespit
etmek için şehir morguna gütürüldüler...Üzüntülü ana baba mogta kendilerine gösterilen evlatlarını tanıdılar ama-
bu sırada bilmedikleri bir şeyi daha öğrenip dehşete düştüler;
Kendi oğullarının sadece bir kolu ve bir bacağı vardır!...

gerçenten güzeldi...paylaşım için sağolasın